ลวดลายบนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจ มาจากประติมากรรม ปูนปั้นรูปคนแคระ

ลวดลายบนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช (ศิลาจารึกหลักที่ ๑)

ลวดลายบนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากอักษร “ส” (สอ เสือ) ซึ่งเป็นอักษรตัวแรกของชื่อ “สด๊กก๊อกธม” ในจารึกสด๊กก๊อกธมหลักที่ ๒ ที่สร้างขึ้นเมื่อพ.ศ.๑๕๙๕ ในรัชกาลพระเจ้าอุทยาทิตยวรมันที่ ๒ แห่งอาณาจักรเขมรโบราณ จารึกหลักนี้มีความสำคัญต่อการศึกษาประวัติศาสตร์ของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างมากเนื่องจากมีการกล่าวถึงการสืบสายตระกูลของพราหมณ์และลำดับกษัตริย์ในวัฒนธรรมเขมรโบราณย้อนหลังกลับไปถึง ๒๐๐ ปีอย่างครบถ้วน ปัจจุบันจารึกหลักนี้จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี และผู้สนใจสามารถศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับจารึกหลักนี้รวมถึงจารึกอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับปราสาทสด๊กก๊อกธมได้ภายในศูนย์บริการข้อมูลอุทยานประวัติศาสตร์สด๊กก๊อกธม

ลวดลายลนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากประติมากรรมพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรเปล่งรัศมีซึ่งพบที่ปราสาทเมืองสิงห์ อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๘

ลวดลายบนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากโบราณสถานหอนางอุสา

ลวดลายบนเก้าอี้ตัวนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากแผ่นทองคำรูปดอกบัวแปดกลีบซึ่งค้นพบที่พลับพลาเปลื้องเครื่อง ปราสาทพนมรุ้ง